Drie kleuren rijstkom, Soborodonburi そぼろ丼

Soborodon is een typisch Japans rijstgerecht. In Japan zijn er vele gerechten bestaande uit een kom rijst met een bepaald gerecht daaroverheen geserveerd. Deze gerechten zijn 'doburi-'gerechten; donburi staat voor rijstkom. Al deze gerechten hebben een eigen naam die eindigt op donburi, of ingekort ook wel don'. Denk bijvoorbeeld aan katsudon en oyakodon.

Soboro staat voor een proteïne (vlees, vis, ei) die in kruimelige stukjes wordt bereid. In dit gerecht heeft soboro de hoofdrol, maar het wordt ook vaak als een soort topping gebruikt over een ander gerecht of bijvoorbeeld in sushi verwerkt.

Soborodon is eigenlijk altijd met kippengehakt, maar kan ook met ander gehakt voorkomen. Hoewel de samenstelling meestal bestaat uit vlees, ei en een groente kan het ook zonder de laatste twee bereid worden. Zoals ik eerder al eens vertelde zijn Japanners en Koreanen echter over het algemeen fan van kleurrijk eten, en zo past dit gerecht met meestal drie verschillende, eruit springende kleuren prima in die gedachte.

Hoewel erg geliefd als avondeten is soborodon ook een erg populaire bento lunch! Het is erg makkelijk te maken en de bereiding neemt weinig tijd in beslag.

Ingrediënten voor 2 personen:
- 2 porties rijst
- 2 handjes erwten, snijbonen, lente ui
- 200 g kippengehakt
- 3 el sojasaus
- 2 el + 2 tl sake
- 3 el suiker
- 1/2 el gember
- 3 eieren
- 2 tl mirin

• Kook de rijst volgens de aanwijzingen op de verpakking.
• Stoom/bak/kook de gekozen groentes en zet opzij.
• Meng het gehakt met 3 el sojasaus, 2 el sake, 2 el suiker en 1/2 el gember
• Bak het gehakt in een pan en roer het gedurende het rullen met 4 eetstokjes door elkaar zodat er geen grotere 'klonten' ontstaan.
• Klop de eieren los met 2 tl sake, 1 el suiker, 2 tl mirin en een snuf zout.
• Bak nu opnieuw met behulp van 4 eetstokjes de eieren tot roerei. 
• Verdeel de rijst over 2 kommen. Verdeel de kippengehakt over één helft van beide rijstkommen en bedek de andere helft met het roerei. Leg in het midden de groente en serveer.

Salade met zongedroogde tomaatjes, mandarijn en geroosterde walnoten

Alweer zo'n kleurrijke topper! Het heeft niks met dit gerecht te maken, maar wist je dat in Korea en Japan men echt rekening probeert te houden met het kleurrijk maken van gerechten? Denk bijvoorbeeld aan de Koreaanse bibimbap. Niet alleen worden er als het even kan zoveel mogelijk verschillende kleuren gebruikt, ook worden de ingrediënten in sommige gevallen (i.h.b. voor de bento lunch) speciale vormpjes gesneden om het gerecht op te fleuren.

Anyway! Terug naar deze niet-Koreaanse of Japanse heerlijkheid. Deze verrukkelijke salade maak ik elke week minstens één keer klaar en het blijft elke keer opnieuw genieten. Hij is ontstaan op een dag dat er weinig eten in huis was, maar ik toch echt wel zin had in een goede lunch. Ik greep wat restjes bij elkaar en flanste deze salade in elkaar en sindsdien is hij favoriet.

Deze salade is een prima lichte lunch, eventueel met een sneetje brood of wat gebakken aardappeltjes. Ook is hij heerlijk als complementaire salade bij het avondeten of de barbecue, maar ook als hoofdgerecht kan hij prima. Zorg dan wel dat het je er net wat meer van bereid en ook net wat meer aardappeltjes of brood bij geeft.

Ingrediënten:
- 1/4 krop / 250 g ijsbergsla
- 2 kleine mandarijntjes
- 2 el olie van de zongedroogde tomaatjes
- handje geroosterde walnoten
- zachte geitenkaas, optioneel
- 5 stuks / 50 g zongedroogde tomaatjes op olie
- zout en peper

• Snijd de ijsbergsla in stukken, pel de mandarijntjes, snijd de tomaatjes in stukjes, hak de walnoten en verkruimel - indien je het gebruikt - de geitenkaas.
• Meng alle gesneden ingrediënten door elkaar met de olie en breng op smaak met zout en peper.

Daging Smoor met ketjap-pindasaus

Zijn kleurrijke gerechten niet een feestje om naar te kijken, lees: op te eten? Presentatie kan je hele smaakervaring enorm beïnvloedden. Dat heeft natuurlijk ook nadelen, zo worden we er ook vaak genoeg door onze ogen ingeluisd en blijkt het beeld niet helemaal overeen te komen met wat onze taste buds ons vertellen. In dit geval kan ik je echter geruststellen; dit gerecht is zowel een feestje om naar te kijken als ook een feestje om op te peuzelen!

Daging Smoor is een populair Indonesisch gerecht waarvan het hoofdingrediënt ketjap manis --> zoete ketjap is. Het is een in ketjap gesmoord vleesgerecht, meestal rundvlees. Overige ingrediënten zijn veelal uien of sjalotjes, knoflook, gember, nootmuskaat en kruidnagel, maar ook andere kruiden worden gebruikt.

Er zijn vele variaties en veel regio's, en daarbinnen weer huishoudens, kennen hun eigen favoriete bereiding. Zo voegen sommigen standaard aardappeltjes toe tijdens het stoven, gebruiken ook tomaat of serveren de Daging Smoor met bawang goreng (die heerlijke gefruite sjalotjes, weet je wel?). Alles komt aan op persoonlijke voorkeur (doesn't it always?).

De saus in deze Daging Smoor maakt een klein uitstapje naar een saus die wat wegheeft van pindasaus. Het is dus niet een 'traditionele' Daging Smoor, maar wel heel erg lekker!

Het beste vlees voor Daging Smoor is rundschenkel, riblap of runderpoulet, dus vrij mager vlees. Door het vlees voor enkele uren te koken op een laag vuurtje wordt het collageen afgebroken en zal het vlees heerlijk mals worden en meer uit elkaar zal vallen ten einde van de stooftijd.

Net als Daging Smoor is ook Rendang een populair Indonesisch gerecht dat vaak kleurrijk geserveerd wordt. Het verschil is dat Rendang niet in ketjap gestoofd wordt, vaak wat langer op staat dan Daging Smoor, andere hoofdingrediënten kent, maar het grootste verschil zit hem in iets anders. Een traditionele Rendang wordt helemaal ingekookt, tot de vloeistof is verdampt en het vlees de kruiden heeft geabsorbeerd. Bij Daging Smoor is helemaal inkoken niet nodig en is er nog een heerlijke, rijke saus als het gerecht klaar is.

Ingrediënten voor 3 personen:
- 1 ui
- 400 g rundvlees
- 1/2 tl knoflook, geperst
- 1/2 t gember, geperst
- 1 blad daun salam of laurier
- 1 el suiker, bij voorkeur palmsuiker of bruine suiker
- 35 g ketjap
- 25 g pindakaas
- 90 g kokosmelk
- 60 g water
- zout en peper
- 1 kruidnagel, optioneel
- 1/4 tl komijn, optioneel
- 1/8 tl nootmuskaat, optioneel

• Roer de optionele kruiden, ketjap, sambal, pindakaas, kokosmelk, suiker en het water door elkaar en zet opzij.
• Snipper de ui en fruit beide aan in een diepe pan in een scheutje hete olie. Voeg de knoflook en gember toe en bak 1 minuut mee op hoog vuur.
• Doe het kokosmelk-mengsel in de pan, voeg het vlees toe en breng aan de kook. Draai het vuur zacht en laat het circa 2 - 3 uur zachtjes sudderen met de deksel op de pan. Roer regelmatig en voeg water toe indien nodig.
• Check na 1 1/2 - 2 uur hoe dik de saus is en laat eventueel de laatste 30-45 minuten zonder de deksel verder inkoken.

*Voor wat meer pit kun je altijd wat sambal of een lombok pepertje toevoegen, voor ons een  must!

Krokant gebakken tofu in zoete saus

De mogelijkheden van tofu zijn eindeloos. Doe het in een salade, bak er burgers van, gebruik het als vleesvervanger in roerbakgerechten, enzovoorts. Maar tofu op zich is kan ook erg lekker zijn, mits op de juiste manier bereid. Één van die manieren deel ik vandaag met jullie.

Allereerst moet de tofu goed van al het vocht worden ontdaan. Dit kan op meerdere manieren; het internet staat er vol mee. Één van die manieren is door de tofu allereerst uit te laten lekker, te omwikkelen met keukenrol of een (thee)doek en goed uit te knijpen. Lees: uitknijpen, niet fijnknijpen. Vervolgens vervang je de omwikkeling voor een nieuwe en droge, zet je er wat zwaars bovenop en laat je het voor ongeveer 20 minuten op een bord staan zodat het overige vocht eruit wordt gedrukt.

Nadat de tofu van het vocht ontdaan is kan het in blokjes worden gesneden en heerlijk krokant gebakken in een laagje olie. Vanaf hier durf ik je te garanderen dat een groot deel van de reguliere tofu-haters deze krokante blokjes best kunnen waarderen. Een sausje erbij mag natuurlijk niet missen!

Ingrediënten voor 2 pers. als bijgerecht of 1 pers. als hoofdmaaltijd:
- 250 g tofu
- 2 tl bloem/aardappelzetmeel
- 1 el sojasaus
- 1 el sake
- 1 el mirin
- 1 kleine tl suiker
- 1 lente ui, groene deel

• Ontdoe de tofu van vocht (zie inleiding).
• Mix de sojasaus, sake, mirin en suiker en zet opzij.
• Snijd de tofu in blokken, bedek ze helemaal met de bloem of aardappelzetmeel en klop het overtollige eraf.
• Verhit een scheut olie in een pan en bak de tofu knapperig.
• Voeg de saus toe, schep het goed om en haal na ca. 1 minuut van het vuur.
• Garneer met ringetjes lente ui.

Komkommer taugé salade met ham, sesam en dressing

Taugé is een echt hate it or love it-ingrediënt. Ik zit bij uitstek in team love it. Deze salade is erg lekker naast een spicy gerecht of op een zonnige dag om een beetje af te koelen. Ook kan je het goed geven als een van meerdere verschillende (Aziatische) gerechtjes.

Ingrediënten:
- flinke hand taugé
- 1 komkommer
- 2 plakken ham
- 3 el azijn
- 2 el suiker
- 2 el sojasaus
- 1/2 tl sesamolie
- 1/4 - 1/2 tl sesamzaadjes

• Blancheer de taugé voor 30 seconden in kokend water en laat zo goed mogelijk uitlekken.
• Snijd de komkommer en ham in reepjes en meng met alle overige ingrediënten, behalve de sesamzaadjes maar met de taugé.
• Zet de salade voor tenminste 15 minuten in de koelkast. Bestrooi voor serveren met de sesamzaadjes.

Japanse gefrituurde Kip, Tori No Kara-age 鶏の唐揚げ

Kara-age is net zoals Teri-yaki niet een saus of gerecht, maar een kooktechniek. Het is een techniek die meestal wordt gebruikt voor kip, maar ook geregeld voor ander vlees en ook vis. In stukken gesneden vlees of vis wordt eerst tenminste een uur gemarineerd. Vervolgens worden de stukken bedekt met aardappelzetmeel of een mix van aardappelzetmeel en bloem, zodat er een soort beslag ontstaat. Dan wordt het heerlijk krokant en goudbruin gefrituurd, soms zelfs een tweede keer op een hogere temperatuur voor een nóg krokanter korstje!

Kara-age is niet regio-gebonden, maar een welbekend en geliefd gerecht door heel Japan. Het heeft zelfs eigen festivals en een eigen vereniging(!): The Karaage Association. Je zou het mis hebben als je denkt dat Tori No Kara-age hetzelfde is als Fried Chicken. Het is zelfs zo dat de KFC in Japan restaurants heeft die speciaal toegespitst zijn op Kara-age en geen reguliere gefrituurde kip verkopen

Kara-age is erg geliefd als hoofd- of bijgerecht, om te snacken tussendoor, maar ook kom je het vaak tegen in bento lunchboxen, gezien ze koud nog steeds heerlijk zijn.

Variaties zijn er natuurlijk ook weer van jewelste. Zo is er Chikin Nanban, waarbij de vers gefrituurde kip eerst in een zoet azijnmengsel wordt gedoopt en vervolgens geserveerd wordt met een tartaarsaus. Één van mijn persoonlijke favorieten is Teri-yaki Kara-age. Je maakt dan eerst gewoon de gefrituurde kip zoals hieronder beschreven, en bakt het vervolgens in de pan met een saus voor Teri-yaki.

Op de foto's is een speciale dipsaus te zien, die bij meerdere gerechten te gebruiken is, maar in het bijzonder erg goed bij deze heerlijke kipjes past. Houd voor een recept van deze dipsaus de blog in de gaten...

p.s. Is dat eendje niet leuk?

Ingrediënten voor 4 personen als bijgerecht:
- 350 g kippendij
- 1 tl gember
- 1 tl knoflook
- 1 el sake
- 2 tl suiker
- 1 1/2 el sojasaus
- aardappelzetmeel
- olie voor frituren

• Snijd de dij in stukken en meng het met de gember, knoflook, sake, suiker en sojasaus en laat het minimaal een uur marineren. De beste manier van marineren is in een afgesloten zak zonder lucht.
• Verhit de olie tot 175-180 graden.
• Meng een aantal eetlepels aardappelzetmeel bij de kip en roer het goed door elkaar, tot er overal een laagje beslag zit.
• Frituur de kip als de olie de juiste temperatuur heeft in ongeveer 3 keer tot ze een goudkleurig en knapperig korstje gekregen hebben (circa 3 minuten).

Japanse gesmoorde varkensribbetjes, Supearibu no Nikomi, – スペアリブ の にこみ

Dit recept is een van de recepten die ik op mijn kinderen met trots door zal geven als de tijd daar is. Het is echt een absolute klassieker bij ons thuis en we likken er al jaren onze vingers bij af. Het zijn de meest malse ribbetjes die je ooit zult proeven: de reden om ze thuis te maken en niet het risico te lopen op een tegenvaller buiten de deur. Ze smelten bijna op je tong weg en zijn gecoat in een héérlijke saus.

Het is een recept waarvoor ik mijn Japanse ingrediënten voorraad aanspreek, maar er zitten geen verrassend onbekende smaken aan voor iemand die wat minder bekend is met de Japanse keuken. Je kunt eventueel zelfs de typisch Japanse ingrediënten vervangen voor simpele Nederlandse. Mirin is makkelijk te vervangen door wat extra suiker of honing; sake kun je vervangen door droge cherry maar ook in zijn geheel weglaten en de dashi vervang je simpelweg door gewone rundvlees- of bij gebrek kun je ook kippenbouillonpoeder gebruiken. En, oh ja, je kunt natuurlijk ook voor platte ribbetjes/spareribs gaan.

Om deze ribbetjes écht op Japanse wijze te bereiden maak je gebruik van een Otoshibuta (おとしぶた). Een Otoshibuta is wat ze in het Engels een droplid-deksel noemen. Dit is een deksel die je rechtstreeks bovenop het voedsel plaatst. Nu zijn deze deksels niet gemakkelijk in Nederland te vinden, maar wel zijn ze super gemakkelijk zelf te maken (en natuurlijk ook via internet te bestellen). Een Otoshibuta zorgt ervoor dat de ingrediënten snel, maar ook overal even snel en gelijkwaardig gaar worden. Doordat de deksel op het voedsel ligt blijven de smaken dicht bij de ingrediënten in de pan, zonder in de lucht te gaan zweven of te verdampen. Dit zorgt er ook voor dat de bovenkant van de ingrediënten niet overgeslagen worden en net zoveel smaak krijgt als de onderkant. Tot slot hoeft bij gebruik van een Otoshibuta niet perse geroerd te worden, valt het eten minder snel uit elkaar en ook worden suikers beter gekarameliseerd. Dus: zeker de moeite waard om er zelf een te maken van bakpapier of zilverfolie, en dat in nog niet eens een minuut! Zie hier hoe je het doet, of Google het...

Ingrediënten voor 2-3 personen:
- 500 g varkensribbetjes
- 1 tl knoflook
- 1 1/2 el olie
- 2 el suiker
- 1 el honing
- 2 el sojasaus
- 1 el (rijstwijn)azijn
- 1 el mirin
- 1 el sake
- 1 el dashipoeder of ander bouillonpoeder
- 1/4 tl zout
- 1/2 tl peper

• Leg het vlees in een pan met koud water, breng het aan de kook. Laat het enkele minuten koken en giet af. 
• Verhit de olie in een pan en fruit hierin de knoflook. Voeg zodra de knoflook begint te geuren het vlees toe en bak het aan beide kanten goed aan voor enkele minuten tot er geen roze meer te zien is.
• Voeg alle overige ingrediënten toe aan de pan en schenk er warm water bij tot het vlees nét onder water staat. Dek de pan af met een deksel en laat het 1:30 uur pruttelen. Laat een heel klein kiertje open.
• Haal de deksel van de pan en laat de saus inkoken (ca. 30 minuten) tot er een laagje dikke saus op de bodem over is. Let goed op dat het niet aanbrandt!
• Haal het vlees goed door de saus en zorg dat het helemaal bedekt is.

*De saus kun je goed gebruiken als smaakmaker bij verschillende gerechten, maar gaat ook goed over aardappels in plaats van jus, of over de rijst. Gebruik niet gelijk te veel, hij is vrij sterk van smaak.
*De volgende dag zijn de ribbetjes nog smaakvoller doordat het lekker in de saus heeft kunnen marineren. Warm het langzaam op.

Japanse Schnitzel en Ei Rijstkom, Katsudon カツ丼

Katsudon. Weer een echte klassieker en favoriet uit Japan. Ook in ons favoriete Japanse restaurant is het een van de meest bestelde gerechten. Het woord Katsudon is opgebouwd uit twee andere woorden, namelijk Tonkatsu en Donburi. Tonkatsu betekent simpelweg varkensschnitzel en Donburi betekent rijstkom gerecht. Er zijn zo een flink aantal gerechten die op 'don' eindigen, zoal bijvoorbeeld ook deze Oyakodon.

Katsudon bestaat uit een gefrituurde varkenskarbonade/-schnitzel, ei(eren), ui en een zoet-hartige saus. In Japanse huishuidens is het heel normaal om zelf de Japanse schnitzel, de Tonkatsu, te maken. Om het nog makkelijker te maken zou je natuurlijk kunnen overwegen gewoon een gepaneerde varkensschnitzel te kopen.

Het is traditie voor Japanse studenten om Katsudon te eten de avond voor een schoolexamen plaatsvindt. Katsu betekend namelijk zoiets als 'overwinnen' in het Japans. Maar het wordt natuurlijk wel vaker dan alleen in die context gegeten. Het is erg gemakkelijk te maken en enorm geliefd onder jong en oud.

Ook op de Japanse T.V. heeft Katsudon een status. Het komt meer dan eens voor in anime series, maar ook in politiefilms. Men veronderstelt dat verdachten hun daden zullen bekennen na het eten van Katsudon en gevraagd te worden wat hun moeder van de situatie zou denken. Anyway. Van mij mag iedereen mij ondervragen na het eten van een Katsudon, ik weet zeker dat ook ik alles zou bekennen...

Ingrediënten voor 1 persoon:
- 1 karbonades zonder bot of varkenschnitzel
- 2 eieren
- 1 el bloem
- 3 el panko
- olie voor frituren
- 1 portie rijst
- 1/2 ui
- 100 ml water
- 1/2 tl dashi poeder
- 1 el sake
- 1 el mirin
- 1 el sojasaus
- 1 tl suiker

• Kluts een half ei los voor de Tonkatsu. Kluts de overgebleven 1 1/2 eieren los voor later en zet opzij.
• Sla een paar keer met een vleeshamer op het vlees om het mals en eventueel ook wat platter te maken. 
• Bestuif de karbonade/schnitzel met het bloem, klop af, haal door het geklutste halve ei en bedek hem vervolgens helemaal met panko. 
• Verhit een pan met voldoende olie om de Tonkatsu te frituren tot een temperatuur van 175 graden. Frituur de Tonkatsu net zolang tot goudbruin en knapperig en laat uitlekken.
• Kook de rijst volgens de aanwijzingen op de verpakking en schep in een kom
• Snijd de ui in ruime halve ringen en de Tonkatsu in repen wanneer voldoende afgekoeld.
• Verhit alle overige ingrediënten in een kleine pan en voeg de ui-ringen toe. Kook ze tot ze glazig zijn.
• Voeg de Tonkatsu toe aan het midden van de pan en giet de overgebleven geklutste 1 1/2 ei erover. Wacht tot het ei gestold is en schep de gehele pan inhoud over de rijstkom.

Tagliatelle met gehakt in rijke satésaus

Dit gerecht is precies waar de term comfort food naar verwijst. Het is een verrukkelijke tagliatelle met een heerlijke, romige en volle satésaus met smaakvol varkensgehakt en knapperige doperwtjes. De saus is niet op basis van een kant-en-klare satésaus, maar op een eigengemaakte, wat soepelere zoete satésaus; denk Chicken Tonight Saté.

Als ik zeg 'denk Chicken Tonight', dan bedoel ik dat ook vrij letterlijk. Deze tagliatelle is dan ook tot stand gekomen door ooit eens gehakt te hebben gebruikt, in plaats van kip, bij zo'n pot Chicken Tonight. Dit heeft toen zo gesmaakt dat ik besloot de saus te imiteren en het recept uit te schrijven. De saus in dit recept smaakt vrijwel identiek aan die uit een pot, maar dan zonder fratsen. Je kunt het dus ook prima gebruiken voor een heerlijke Chicken Tonight en kip toe voegen in plaats van gehakt!

De saus is natuurlijk überhaupt niet gebonden aan pasta, maar past zoals je uit bovenstaand verhaal zult begrijpen ook prima bij rijst. Bij ons thuis is het een klassieker en we eten het dus graag regelmatig. Om het vaak te kunnen eten maar toch wat afwisseling toe te passen maak ik het zelf dan ook de ene keer met pasta en de andere keer met rijst.

Ingrediënten voor 2-3 personen:
Saus
- 250 g water
- 30 g taugé, optioneel
- 1 teentje knoflook
- 50 g ui
- 75 g pindakaas (Bongo)
- 2 el suiker
- 1/4 tl honing
- 1 el tomatenpuree
- 1/2 tl kerrie
- 1/4 tl chili vlokken
- 1 tl maiszetmeel
- 1/4 tl zout
- 1 tl citroensap
- 1/2 tl sojasaus

Het gerecht

- 200 g varkensgehakt

- 1 kleine rode of witte ui

- 100 g doperwten

De saus

• Rasp de knoflook en ui (!) beide fijn en was en taugé.
• Verhit een scheutje olie in een pan en fruit hierin de knoflook en ui voor 1 minuut. Voeg tomatenpuree, zout, kerrie en chilivlokken toe, fruit voor nog een minuut en voeg de pindakaas en suiker toe.
• Voeg als de pindakaas gesmolten is de aardappelzetmeel toe en bak het 15 seconden aan, voor je het afblust met 1/3 van het water. Roer tot een egale massa en herhaal dit nog 2 maar met de rest van het water.
• Voeg tot slot de taugé, het citroensap en de sojasaus toe. Proef en pas eventueel aan naar smaak.

Het gerecht

• Snipper de ui en fruit deze in een scheutje hete olie in een ruime pan.
• Kook de pasta volgens de aanwijzingen op de verpakking.
• Voeg als de ui glazig is geworden het gehakt toe, bak het rul en breng op smaak met zout en peper.
• Voeg de saus en doperwten toe en warm het geheel goed, maar zachtjes op. Als de saus te dik wordt voeg je kleine beetjes water toe en breng je het opnieuw op smaak met wat extra zout, sojasaus, peper en/of suiker.
• Verdeel de pasta over de borden en schep de saus erover.

Omelet gevuld met gebakken spek, Tonpei-Yaki とん平焼き

Eerder deelde ik al een recept voor Omurice: een populair Japans omelet-gerecht met vulling van ketchuprijst. Vandaag is het de beurt aan Tonpei-Yaki, een echte klassieker uit Osaka, de kansai regio. Het lijkt erg op zijn grotere en welbekende broer 'Okonomiyaki', en Tonpei-Yaki wordt in het Engels dan ook vertaald naar "Easy Okonomiyaki". Tonpei-Yaki is een super populair gerecht in Japan; het is zeer geliefd door kinderen, maar ook door volwassenen en zeker ook toeristen. Het is een relatief toegankelijk gerecht om kennis te maken met klassieke Japanse smaken.

Tonpei-Yaki is in feite een opgerolde eierpannenkoek, gevuld met spek en kool of taugé en afgemaakt met een speciale hartige Okonomiyaki saus, mayonaise, bonitovlokken en aonori. Het wordt gegeten als ontbijt, lunch of avondeten. Als lunch is het voor sommigen voldoende, anderen eten er een kom rijst bij. Als avondeten is het vaak een onderdeel van het diner, meer een bijgerecht dus.

Vandaag de dag staat Tonpei-Yaki in veel restaurants op het menu. Het gaat echter al lange tijd terug. Verhaal gaat dat het gaat om een Japanner die krijgsgevangene van de Russen geweest is. Hij zou Tonpei-Yaki hebben bedacht geïnspireerd op wat hij de lokale soldaten had zien eten. Of het waar is zal mij benieuwen. Het lijkt een gek idee dat Russische soldaten dagelijks iets zouden eten dat lijkt op Tonpei-Yaki. Maar goed, 'gebaseerd op' is ook een makkelijk toe te passen term tegenwoordig.

Okonomiyaki-saus, Kewpie/QP (Japanse mayonaise) en Aonori zijn wellicht drie dingen waar je nog nooit van gehoord hebt. Alle drie zijn in de meeste (Japanse) toko's makkelijk te verkrijgen, maar ook via het internet is het makkelijk te bestellen. Ook staat het internet vol met recepten om de twee sauzen zelf te maken. Beide sauzen zijn relatief makkelijk en ik zal in de toekomst mijn recepten om ze te maken delen. Op de foto zie je een gekochte fles Kewpie en een eigengemaakte Okonomiyaki saus.

Aonori is een absolute smaakmaker die bestaat uit gedroogde vlokjes nori. Het geeft absoluut een heerlijke umami smaak aan allerlei gerechten en wordt vooral gebruikt als garnering.

Ingrediënten voor 1 Tonpeiyaki

- 2 eieren
- 1/2 tl suiker
- 80 g spek
- 100 g taugé/ kool
- Okonomiyaki saus, Kewpie (QP) en Aonori

• Verhit een koekenpan op medium-hoog vuur.
• Snijd de plakjes spek in plakjes van 3 cm2, bak deze aan tot ze niet meer roze zijn en voeg de taugé toe. Schep na 2 minuten bakken en omscheppen de inhoud uit de pan en maak de pan schoon.
• Kluts de eieren met een snufje zout en de suiker. 
• Verhit opnieuw de pan op medium vuur met wat olie, en schenk zodra heet de geklutste eieren er in. Ga er voor 30 seconden met chopsticks doorheen en zet dan het vuur zeer laag.
• Schep het spek en de groentes in een strook op het ei en vouw het aan de zijkanten dicht. Schuif het heel voorzichtig op een bord, zodat de open onderkant onzichtbaar blijft.
• Maak het ei af. Begin met de Okonomiyaki saus, dan de Kewpie, gevolgd door de bonito flakes en tot slot de Aonori.

De beste Havermoutkoeken met amandelen en chocola

De afgelopen recepten waren voornamelijk Aziatisch, maar iedereen heeft zo nu en dan ook een goed koekjesrecept nodig als je het mij vraagt! Al helemaal als je deze eenmaal hebt geproefd, geen twijfel mogelijk...

Ingewikkelde en complexe koekjes, hartstikke leuk, maar simpele, goede, oude (oké, niet oud dan) havermoutkoeken zijn toch wel echt favoriet. De stukjes chocolade en noten zijn natuurlijk een heerlijke toevoeging, maar het komt uiteindelijk op de basis neer. Zolang je je hieraan vasthoudt kun je eigenlijk niet misgaan.

Deze havermoutkoeken zijn erg makkelijk om te maken, maar ook om voor te bereiden en in te vriezen voor een later moment. Zo heb je alle reden om een grote bende koekjesdeeg te maken: een deel voor nu, en een deel voor die ene noodsituatie als je echt aan koekjes toe bent! Zorg wel dat je het deeg goed en luchtdicht verpakt. Het houdt ongeveer een week in de koelkast en tot 3 maanden in de vriezer.

Deze koekjes bak ik voor elk excuus dat ik kan verzinnen. Zo bakte ik afgelopen weekend nog een hele bende voor mijn familie, voor een weekendje weg, en realiseerde me dat ik het niet kon maken ze van de blog te weerhouden.

Ingrediënten voor 20-24 koeken:
- 75 g amandelen
- 100 g pure chocolade
- 120 g bloem
- 1/2 tl bakpoeder
- 1/2 tl baking soda
- snuf zout
- 110 g boter
- 100 g blanke suiker
- 100 g bruine suiker
- 1/2 tl vanille
- 1 ei
- 90 g havermout

• Hak de amandelen en chocolade en zet opzij.
• Zeef de bloem, bakpoeder, baking soda en zout in een ruime kom.
• Klop de boter romig met de suikers voor 2-3 minuten, voeg de ei en vanille toe en klop opnieuw tot volledig opgenomen.
• Roer alle ingrediënten nu door elkaar, inclusief de havermout. Dek de kom af met een laag vershoudfolie en zet in de koelkast voor minimaal 15 minuten. 
• Verwarm de oven voor op 175 graden.
• Schep met een (ijs-)lepel (niet je warme handen) bolletjes deeg op een bakvel op een bakplaat met ongeveer 5 cm ruimte ertussen. 
• Bak de koeken in 13-14 minuten en laat ze volledig afkoelen op de bakplaat.
• Leg de koeken eventueel nadat ze zij afgekoeld een tijdje in de koelkast om wat op te stijven.

De beste Japanse Teriyaki Vis, Sakana no teri-yaki 魚の照り焼き

Teriyaki. Anders dan de meesten denken is dit een Japanse kooktechniek. Vlees, vis, tofu of zelfs een groente, wordt gebakken (yaki) waarbij na enige tijd  een van te voren gemaakte mix van sojasaus, suiker, sake en eventueel gember wordt toegevoegd. De saus kookt in en trekt in het voedsel. Kenmerkend voor teriyaki is de glans (teri) dat het eten krijgt als het in de saus verder bakt, veroorzaakt door de suiker (en mirin). In Japan wordt de kooktechniek op van alles toegepast, maar in het westen, waar het inmiddels ook vrij bekend is, wordt het voornamelijk voor vlees gebruikt. Ook denkt men vaak een traditioneel Japans teriyaki gerecht te eten/bereiden buiten Japan dat gemaakt wordt met behulp van een kant-en-klare teriyaki saus. In werkelijkheid zijn deze sauzen vaak vele malen zoeter en worden er allerlei niet-traditionele ingrediënten aan deze sauzen toegevoegd. 

Over het algemeen worden er gelijke hoeveelheden van sojasaus, sake en suiker gebruikt voor een traditionele teriyaki bereiding. Soms wordt sake vervangen door mirin of bijvoorbeeld suiker door honing. Om de geur wat minder sterk te maken, én omdat het een heerlijke toevoeging is, wordt er  vaak ook gember gebruikt. In tegenstelling tot de kant-en-klare teriyaki sauzen uit de winkel, gaat er geen knoflook in. Japanse huishoudens gebruiken in elk geval ieder hun eigen teriyaki recept naar smaak, maar dit verschilt nooit erg veel. 

De saus is aanvankelijk nog vloeibaar, maar zal als het gerecht klaar is dikker zijn geworden en ongeveer gehalveerd zijn in volume. Tijdens het kookproces wordt er zo nu en dan wat saus over hetgeen waarvoor het gebruikt wordt geschept, zodat het er lekker in kan trekken en de glans kan krijgen waar teriyaki om bekend staat. 

Overigens verschilt de saus niet per se voor vlees, vis, tofu of wat er ook gebruikt wordt, dezelfde saus kan voor alles gebruikt worden. In dit recept en voor de foto's is er gekozen voor vis, maar mocht je meer zin hebben in kip: leef je uit! Het is simpelweg ons persoonlijke favoriete en ultieme teriyaki saus, maar als je liever wat minder suiker gebruikt bijvoorbeeld, is dat helemaal aan jou.

*Teriyaki is ook een erg geliefd bijgerecht in de Japanse Bento-lunchboxen. 

Ingrediënten voor 2 personen:
- 2 stukken van je favoriete vis
- 2 el mirin
- 2 el sake
- 2 el suiker
- 2 tl sojasaus
- 1/2 tl gember

• Dep de vis helemaal droog, bestrooi beide zijden met wat zout en voor een knapperig korstje wat bloem of aardappelzetmeel.
• Verhit op hoog vuur een scheutje olie in een pan en voeg zodra de olie heet is voorzichtig de vis toe. Laat voor tenminste 2 minuten ongemoeid, draai de vis om en bak de andere kant ook voor ca. 2 minuten (afhankelijk van de dikte).
• Meng terwijl de vis bak alle overige ingrediënten voor de saus door elkaar.
• Draai het vuur naar medium en voeg de saus toe. Laat de pan op het vuur tot de saus mooi ingedikt is en schep zo nu en dan wat saus over de vis.
• Maak af met wat sesamzaadjes en/of gehakte lente ui.

Gestoofde Japanse radijs in spek

In Azië zijn ze er dol op, nog wel het meest in Japan, de Daikon. De Daikon (大根) is een radijs bekend onder vele namen: witte rammenas, Rettich, Chinese radijs, Japanse radijs en ga maar door. Hoewel de Daikon (letterlijk:

'grote wortel') het meest bekend is onder de Japanse naam, is het niet afkomstig uit Japan, maar uit Centraal-Azië. Gelukkig is de radijs ook vrij gemakkelijk in Nederland te krijgen. Op veel markten zijn ze verkrijgbaar, maar zeker in Toko's en Turkse/Marokkaanse supermarkten zijn ze in seizoen niet te missen.

In de Japanse keuken is de Daikon zeer geliefd en wordt op vele manieren gebruikt. Populair is om ingelegde Daikon te maken, het te gebruiken voor salades, het te raspen en in ponzu te gebruiken (een saus van sojasaus en citrussap), oden mee te maken, aan stoofgerechten toe te voegen of het op zichzelf stoven in een saus op basis van sojasaus, mirin, sake en eventueel suiker. Stoven is veelvoorkomend in Japan, en van alle bereidingen voor Daikon is stoven ook het meestvoorkomend. Tevens wordt het vaak in combinatie met vlees bereid, zoals bijvoorbeeld met kip teriyaki. De favoriete combinatie is echter bij uitstek Daikon en spek (of ander varkensvlees).

Gestoofde gerechten worden in het Japans 'nimono' genoemd. Gestoofde Daikon is aldus bekend onder de naam 'Daikon no nimono'. Door Daikon te stoven wordt het boterzacht en ontstaat er een natuurlijke zoete smaak in de radijs. Niet alleen veranderd de eigen smaak bij stoven, ook absorbeert het de smaken van de stoofsaus.

In dit recept wordt gebruik gemaakt van typisch Japanse smaken van de altijd terugkerende combinatie van sake, mirin en sojasaus, als saus om de Daikon in gaar te stomen. De Daikon wordt eerst omwikkeld met spek, bedekt met wat bloem en knapperig gebakken. In principe is het de bedoeling dat de saus helemaal ingekookt raakt tijdens het garen. De saus is echter erg lekker om over vers gestoomd rijst te gieten, dus wat extra saus maken is geen gek idee!

Voor 4-5 personen als klein bijgerecht:
- 5 cm daikon
- 10 plakken bacon
- 2-3 tl bloem
- 2 tl olie
- 50 ml water
- 1 el sojasaus
- 2 tl sake
- 1 tl mirin
- 1 el suiker

• Snijd de daikon in halve manen van ca. 1 cm dik, wikkel ze in spek en bestrooi ze met wat bloem.
• Verhit een heel klein scheutje olie in een pan en bak de daikon aan beide kanten goudbruin en knapperig.
• Draai het vuur zachter, doe alle overige overige ingrediënten in de pan en laat het ca. 10 minuten simmeren met de deksel op de pan.
• Als het goed is, is de saus nu grotendeels verdwenen. Dien indien er toch nog over is de Daikon op in de saus, het is een heerlijke saus voor over de rijst.

Itadakimasu!

Voor een overheerlijk Koreaan recept met Daikon, klik hier! Daikon soep, Muguk

Miso Tonijnburgers (bento)

 Deze burgers zijn al voor lange tijd favoriet als het aankomt op het maken van bento's, maar ook als ik thuis zin heb in een snelle, gezonde lunch of aan de wekelijkse vis behoefte wil voldoen is dit een van mijn go-to-recipes.

Kleine tonijnburgertjes in een bento

Dat er tofu doorheen gaat zal sommigen wat afschrikken. Niet iedereen is fan van de witte blokken, die als je er niks mee doet inderdaad niet heel aangenaam smaken. Partner Elf is er ook zo een, maar is wel fan van deze burgers. Wat helpt is om eerst iets met tofu te maken, het te laten proeven, wachten op approval en dan het geheime ingrediënt te verklappen.

Maar even eerlijk, in feite proef je er niks van. Tofu wordt dan ook niet voor de smaak van tofu zelf gegeten, maar voor de smaak die je het geeft en de textuur die het heeft (of krijgt door de bereiding). Door de tofu helemaal van het eigen vocht te ontdoen kun je het vervolgens met gemak zelf een smaak geven naar wens. Het zuigt zich als het ware hier weer mee vol.

Naast deze fijne eigenschap zit het ook nog eens bommetjevol met eiwitten, en dat is voor iedereen een goede zaak natuurlijk. Zelfs al ben je geen fan van tofu, zijn deze burger(tjes) zeker het proberen waard!

Ingrediënten voor 10 kleine / 5 grote burgers:
- blikje tonijn (112 g nettogewicht volgens verpakking)
- 185 g tofu
- 10 g miso
- evt. 1/2 teentje geraspte knoflook of 1/8 tl poeder
- 1-3 el paneermeel

• Ontdoe de tofu van al het overtollige vocht. Dit is een belangrijke stap, als er teveel vocht in de tofu overblijft zullen de burgers uiteen vallen. Zie onderaan bericht voor verschillende methodes.
• Druk ook zoveel mogelijk vocht uit het blikje tonijn. Deze stap is net zo belangrijk als de vorige.
• Prak de tofu, tonijn en miso goed door elkaar.
• Voeg telkens 1 el paneermeel terwijl je kneed, tot er een massa die aan elkaar kleeft ontstaat. 
• Verhit een genereuze laag olie in een pan op medium-hoog vuur en vorm ondertussen de burgers in het gewenste formaat.
• Leg de burgers voorzichtig in de pan en raak ze niet aan voor tenminste 2 minuten. Bak ze niet allemaal tegelijk.
• Probeer ze vervolgens, voor je ze optilt, heen en weer te duwen om ze eventueel los te maken van de bodem en bak de andere zijde tot bruin en krokant.
• Herhaal dit proces voor de overige burgers en voeg indien nodig opnieuw olie toe.

1. Leg de tofu op een laag keukenpapier of een doek op een platte ondergrond, leg een ander plat object erop en leg daarop weer iets dat van gewicht is (niet te zwaar). Laat dit 15 minuten staan.
2. Halveer het blok tofu, leg het op een magnetron bestendig bord met opstaande rand en zet het voor 1:30-2:30 op vol vermogen in de magnetron. Knijp als de tofu afgekoeld is uit.
3. Snijd de tofu in blokken en kook het voor 3 minuten, laat uitlekken, rol er keukenpapier of een doek omheen en knijp het overtollige vocht eruit.

Simpele Shoyu Ramen

Er is niks zo fijn als een heerlijke kom vol noedels opslurpen (met slurpen als absolute must natuurlijk). Regelmatig bezoeken wij onze favoriete ramen tenten om dit te doen, maar helaas gaat dit niet zo vaak als we zouden willen. De dichtstbijzijnde plek om überhaupt ramen te kunnen eten is tenminste 45 minuten reizen. Om die reden heb ik een paar jaar geleden besloten alles te weten te zullen komen over deze Japanse goddelijkheid en het zelf ook onder de knie te krijgen. 

De meeste ramen zijn een beste klus om goed voor te bereiden, maar ook zijn er handige en makkelijkere alternatieven en hacks om het wat sneller, maar toch lekker gedaan te krijgen. Deze shoyu (sojasaus) ramen is daar een voorbeeld onder velen van. Hij staat zo op tafel, maar is toch erg lekker en de (super kleine) moeite waard!

In deze ramen wordt Mentsuyu (麺汁) gebruikt, dat letterlijk 'noedel bouillon' betekent. In werkelijkheid is het een term die verwijst naar de toebereiding die voor vele verschillende gerechten als basis of dip gebruikt wordt. Het brengt een complexe umami smaak aan soep of andere (koude) noedelgerechten, maar kan ook dienen als een meer complex alternatief van sojasaus in bijvoorbeeld salades of roerbak gerechten. De dunne, heldere saus is gemaakt van dashi en een mix van sojasaus, mirin en suiker. De combinatie van de laatste drie wordt ook wel 'kaeshi' genoemd. De meeste storebought Metsuyu bevat enorm veel MSG. Hoewel ik zelf geen last heb van MSG, heeft een huisgemaakte versie zonder voor sommigen toch de voorkeur. Om deze reden heb ik in een noot onderaan aangegeven hoe je het zelf kunt maken.

Ingrediënten voor 2 personen:
- 150 g ramen noedels
- 975 ml water
> 4 el sojasaus
>2 el mentsuyu*
> 2 tl oestersaus
> 2 tl kippenbouillon
> 1 el mirin of 1 tl suiker
> 1 tl sesamolie
- toppingen naar keuze: zacht gekookt ei, maïs, geroosterde nori, sesamzaadjes, geblancheerde spinazie, bok choy, taugé

Kip
- 225 g kippendijen
- 1 el olie
- 1 el sojasaus
- 2 tl oestersaus
- 1/4 tl suiker
- peper

• Snijd de dij in hapklare stukken en bak het gaar samen met de bijbehorende ingrediënten. Breng op smaak met peper.
• Meng alle '>' ingrediënten door elkaar en verdeel over twee diepe kommen.
• Kook de noedels in 975 ml water tot gaar.
• Verdeel het kookwater over de twee kommen en schep de noedels erin. Verdeel ook de kip (met het overgebleven kookvocht) en overige toppingen over de kommen.

*In Japanse Toko's of via internet (Amazon bijv.) te koop, maar ook gemakkelijk zelf te maken. Meng 60 ml sojasaus, 30 ml sake, 1 tl suiker en 3 g dashi poeder en verwarm het net zo lang tot de suiker opgelost is.

Japanse aardappel en vlees kroketten: Korokke, コロッケ

'It was love on first bite', is het eerste wat me te binnen schiet als ik nadenk over wat ik moet schrijven over Korokkes. Met de krokante buitenkant en boterzachte binnenkant die een micro zoete hint heeft (zeg maar net goed en perfect in verhouding met de overige smaken), kun je ook bijna niet anders.

Korokkes zijn een soort van kroketten bestaand uit aardappel en gehakt en geserveerd met een speciale katsusaus. Ze behoren tot de populairste huisgemaakte gerechten in Japan. Toch is het niet lang geleden sinds de Korokke voor het eerst op Japans toneel verscheen, namelijk pas ergens eind 19e eeuw. Men is het oneens of de Korokke een Franse oorsprong heeft (croquette) of toch een Nederlandse (kroket). De Japanse naam is in elk geval geworden tot Korokke, omdat dit gemakkelijker is om uit te spreken in het Japans.

Korokke werd al snel een wijdverspreid en populair, Westerse stijl eten (yōshoku) in de vroege jaren 1900. Hoewel de eerste Korokkes bestonden uit gehakt en aardappel, de versie die vandaag de dag overigens nog steeds het meest populair is, zijn er inmiddels oneindig veel varianten. Het is zoals reeds verteld een ontzettend populair gerecht om thuis te bereiden in de meeste Japanse huishoudens, toch is het doorgaans ook bij wijze van spreken op elke hoek van de straat te koop. Het wordt dan vers gebakken waar je bij staat voor zo'n 0,50 cent per stuk (omgerekend in Euro's).

Korokke smaakt op zijn best geserveerd met Tonkatsu saus. Deze saus wordt typisch gebruikt voor een aantal specifieke Japanse gerechten, waaronder dus deze. Het is een saus die simpel gezegd lijkt op een mix van Worcestershire saus en ketchup, maar is net wat complexer dan dat van smaak. In dit recept zal ik een simpele manier laten zien hoe je deze saus vlug en simpel kunt imiteren.

Ingrediënten voor 16-18 stuks:
- 4 aardappels (750 g na schillen
- 1/2 ui, fijn gesnipperd
- 200 g gehakt
- 60-75 ml koffiemelk of room
- 2 el sojasaus
- 2 el suiker
- 2 el peterselie
- zout en peper
- 2 eieren, geklutst
- bloem
- panko
- olie voor frituren

Katsusaus (of uit de Toko of online)
- 60 g ketchup
- 1 el Worcestershire
- 1 el sojasaus
- 1 el oestersaus

• Schil de aardappels en snijd ze in vieren om het kookproces te versnellen. Kook ze in 20-25 minuten gaar in ruim water met flink wat zout.
• Verhit in een koekenpan een theelepel boter en een el olie en fruit hierin de ui. Voeg na een minuut ook het gehakt toe, bak dit op medium vuur rul en haal van het vuur.
• Giet de aardappels helemaal af en stamp het fijn met het gehakt. de sojasaus, suiker, peterselie en 60 ml koffiemelk of room. Laat enige kleine stukjes aardappel zitten en maal het niet helemaal fijn (dit komt de latere smaak/textuur ten goede.) Het moet een stevige maar vormbare substantie worden; voeg eventueel extra room toe. Proef en breng op smaak met zout en peper.
• Verhit voldoende olie in een diepe pan of zet de frituurpan aan en breng het tot een temperatuur van ca. 175 graden.
• Zet 3 borden klaar: een met een laag boem, een met de eieren en een met een laag panko.
• Vorm platte hamburger-vormige schijven van het aardappelmengsel tot het op is. Haal de schijven vervolgens eerst door de bloem, dan door het ei en tot slot door de panko tot alle schijven bedekt zijn. Vries nu eventueel het deel dat je niet gebruikt in een goed afsluitbare bak in.
• Frituur de korokkes per 3-4 tegelijk voor ongeveer 3-4 minuten, tot ze goudbruin en knapperig zijn.
• Serveren met de Katsusaus.

Japanse gevulde omelet: Omurice, オムライス

Dat ik gek ben op eieren is voor mensen die mij kennen geen verassing en ook op de blog is dat redelijk goed terug te zien (zoals Chinees roerei, Egg drop soep, Vis in tomatensaus noedels met gebakken ei om maar een paar voorbeelden te geven). Dit recept voor Japanse omurice mag absoluut niet missen in de verzameling.

Omurice (オムライス, Omu-raisu) is een Japans gerecht uit de categorie yōshoku. Yōshoku verwijst naar een stijl van Japans koken met westerse invloeden, die ontstond tijdens de Meiji-restauratie. In 1868 werd er door keizer Meiji een reeks hervormingen doorgevoerd in Japan die grote veranderingen in de economische en sociale structuur teweegbrachten. Er vond toen een radicale modernisering en verwesterlijking plaats; Japan stelde zich open voor Westerse technologieën en ideeën, na eeuwenlang te hebben geprobeerd deze zo veel mogelijk buiten de deur te houden. Bij yōshoku gaat het met name om Europese gerechten die in Japanse stijl gemaakt zijn.

Omurice, of omeletrijst, is een gerecht dat vanaf begin van de 20e eeuw in Japan gemaakt wordt. Het is  zeer populair voedsel voor mensen van alle leeftijden, maar vooral kinderen zijn er dol op. Het combineert Japanse gebakken rijst, Franse omelettechnieken en Amerikaanse ketchup, jus of demi-glace. Het is een portie in ketchup gebakken rijst - met vlees en groente -, dat omwikkeld is met een crêpe-achtige, dunne omelet.  Over de gevulde omelet wordt altijd een saus gegoten. Over het algemeen is dit ketchup, maar ook zijn er versies met roomsaus, tomatensaus, demi-glace bruine saus of Japanse curry. Ook wordt er soms de typische Japanse Tonkatsu saus gebruikt of een tweede saus naast één van de eerder genoemde sauzen, namelijk Japanse mayonaise: kewpie. Qua vlees gaat men meestal voor kip, maar ook worden er ook andere soorten vlees of zelfs vis gebruikt naar wens. Ook wat betreft groentes komt het niet nauw.

Er zijn tegenwoordig wel meerdere soorten omurice. In restaurants worden tegenwoordig meer eieren gebruikt en er is een groeiende liefde te herkennen voor zachtere, meer vloeibare eieren als eindproduct, terwijl traditionele omurice-ei erg dun en meer gaar gebakken wordt.

firstwefeast.com

Dan is er ook de tampopo-versie. Deze houdt het ei en de rijst gescheiden tot het einde, waarbij de kok een behendige, pols-tikkende techniek gebruikt om een slechts gedeeltelijke gaar gebakken omelet in een ingesloten, amandelvormige omelet te rollen. De omelet wordt direct uit de pan op de rijst gerold, en als het ei op de juiste manier gebakken en op de rijst is beland, kan het ei met behulp van een mes de omelet doen openvallen over de rijst zoals hiernaast te zien is.
Een andere variant in Okinawa is omutako, bestaande uit een omelet op taco-rijst, en gebakken hotdog en spam zijn ook twee populaire soorten vlees die gebruikt kunnen worden.
Tot slot wordt rijst soms vervangen door gefrituurde noedels (yakisoba, recept volgt!) om omusoba te maken.

De beste rijst om te gebruiken voor omurice, welke variant dan ook, is rijst die al een tijdje terug gekookt is. Deze rijst is veel compacter en is makkelijker om mee te werken zonder uit elkaar te vallen.

In dit recept is gekozen voor doperwten, sperziebonen en gehakt. Zoals al eerder aangegeven kan dit aangepast worden naar eigen wens, het is geen exacte wiskundige formule met maar een uitkomst.

Ingrediënten voor 4 porties:
- 240 ml gekookte rijst (ongeveer 200 g)
- handje erwtjes
- handje sperziebonen, in stukjes
- 130 g gehakt
- 2 el ketchup
- 1/2 ui, gesnipperd
- 1 tl sojasaus
- 4 ei
- 4 el melk
- 8 el geraspte kaas
Serveren
- ketchup of tonkatsu-saus
- eventueel: kewpie of mayonaise, 

• Verhit een scheutje olie op hoog vuur en bak zodra de pan goed heet is de rijst aan.
• Voeg de groentes toe en bak kort mee, zolang dat ze niet overgaar raken en slap worden.
• Voeg de ketchup en sojasaus to, roer goed door, bak enkele seconden mee, proef en pas eventueel de smaak aan met wat zout en haal van het vuur.
• Kluts de eieren los met de melk en een snufje zout.
• Verhit opnieuw wat olie in een platte pan en bak hierin met 1/4 van het ei-mengsel een omelet. 
• Voeg voordat het ei echt gestold is 1/4 van de kaas, gevolgd door de gebakken rijst toe aan het midden van de omelet en vouw de zijkanten naar binnen. Schuif/rol dan het ei zo op een bord dat de rijst helemaal omhult terecht komt.
• Top af met voldoende ketchup en eventueel kewpie of mayonaise.

Marokkaanse pompoensoep

Deze heerlijke pompoensoep - met smaken uit de Marokkaanse keuken - kan als heerlijk voorgerecht dienen, of als lunch met wat brood. Hoewel er enkel een eetlepel boter gebruikt wordt is het een mooie, dikke en romige soep die vol van smaak is.

Niet iedereen heeft het geurige en kleurige kurkuma in huis, dat kan dan ook eventueel wel weggelaten worden: het is met name voor de kleur van de soep. De verse peterselie die aan het eind ter garnering gebruikt wordt is zeker onmisbaar; wees er dus vooral niet te zuinig mee!

Ingrediënten voor 2 liter soep:
- 1 flespompoen á 1 kg
- 1 rode paprika
- 1 ui
- 2 tomaten
- 2 teentjes knoflook
- 1 ruime el boter
- zwarte peper
- 1/4 - 1/2 tl komijn
- 1/4 tl kurkuma
- 1,5L tuinkruiden- of groentebouillon
- eventueel 1/4 tl cayenne poeder
- verse peterselie

• Snijd van beide uiteindes van de pompoen een stukje af en halveer hem. Maak de binnenkant schoon en snijd hem in blokjes. Maak ook de paprika schoon en snijd deze in blokjes, snijd de ui in ringen, de tomaat in partjes en pers de knoflook.
• Verhit de boter in een diepe pan en fruit hierin de pompoen en de knoflook voor 2 minuten. Voeg de overige groentes toe en breng op smaak met de komijn, een snufje zout en wat peper. Bak voor nog eens 5 minuten goed aan.
• Blus de groentes af met de bouillon en laat het geheel ca. 10 minuten koken of tot zacht geworden. 
• Haal de pan van het vuur en pureer de soep. Stel de smaak eventueel bij met wat extra van de reeds gebruikte kruiden en voor wat meer pit wat cayenne. 
• Warm de soep opnieuw op en dien het op met verse peterselie.